சிமிட்டும் கண்களின்
சில்லென்ற பார்வையில்
சிறுதுளிகளாய் கறைந்தேன்
 
இரண்டு சிகப்பு முகில்கள் இடையே
ஒரு நொடி மின்னல் கீற்றுப்  போல
உன் புன்னகை
என்னைச் சிறைப்பிடித்தது
 
ஒவ்வொறு நொடியும் எனக்காக துடிக்கும் உன் இதயம்
அவள் என்றும் என்னவள் எனும் கர்வம் தந்தது
 
கோவில் கருவறையில் இருப்பவன் இறைவன் என்றால்
என் மன அறையில் இருக்கும் நீ தான் எனக்கு இறைவி
 
சட்டென்று வரும் என் கோவம்
உன்னைக் கண்டவுடன்
சிட்டென பறக்கும் அதிசயத்தின் பெயர் தான் காதலா…..

simittum kangalin
sillendra paarvaiyil
siru thuliyaai karainden

irandu sigappu mughilgal idaiye
oru nodi minnal keetru pola
un punnagai
ennai sirai pidithadhu…

ovvoru nodiyum enakaage thudikum un idhayam
aval endrum ennaval ennum gharvam thandhadhu

kovil karuvaraiyil iruppavan iraivan endraal
en mana araiyil irukum nee thaan enaku iraivi

sattendru varum en kovam
unnai kandavudan
sittena parakkum adhisayathin peyar thaan kaadhalaa…